Van wereldreiziger naar beschouwende tuinman: alzheimer kan de wereld klein maken. In deze indrukwekkende documentaire volgen we Leo, die tijdens zijn verslechterende bewustzijn zekerheid zoekt in zijn planten en bloemen. Hoewel, zoekt? 'Als ik niks zoek, dan mis ik ook niets', is een van de treffende uitspraken waarmee Leo zijn wegglijdende leven onder controle probeert te houden.
Planten zijn net kinderen
Vol overgave stort hij zich daarom in de verzorging van zijn tuin. Meerdere keren per dag dwaalt hij door de struiken en planten, volgt hij de stammen en stengels tot in de grond, inspecteert hij de bladeren en begroet hij de bloemen met handen en neus. Hij beschouwt planten als kinderen:
Stel geen eisen aan planten die ze niet kunnen waarmaken, besef dat ze hun best doen goed te groeien. Wees daarom zacht en geduldig en behandel ze met liefde.
Weer zo'n oneliner die dit verhaal nog ontroerender maakt. Helaas krijgt de alzheimer Leo steeds meer in zijn greep en verslechtert zijn bewustzijn snel. Hoewel Leo steeds minder goed kan uitleggen wat de tuin met hem doet, blijft hij terugkomen. Elke dag weer. Tegen de winter takelt hij steeds meer af, net als zijn tuin. Samen beleven ze hun laatste seizoen.
Bekijk de docu
De documentaire draait vanaf 31 mei 2018 in de bioscoop. Kijk hier voor meer informatie.
